همکاری با تدوینگر یکی از کارهای خیلی مهم مرحله سوم فیلمسازیه. توی این آموزش نمی خوایم تدوین فیلم بهتون یاد بدیم، بلکه می خوایم در مورد موضوع مهمتری باهاتون صحبت کنیم. این موضوع مهم اینه که چطور همکاری با تدوینگر رو خیلی درست و حرفه ای انجام بدیم!؟
همونطور که توی مبانی کارگردانی یاد می گیرین، فیلمسازی کلا 3 تا مرحله داره. این 3 تا مرحله عبارتند از:
- پیش تولید Pre-production
- تولید Production
- پس تولید Post-production
3 مرحله اصلی فیلمسازی
مرحله پیش تولید یعنی مرحله ای که قبل از فیلمبرداریه. توی این مرحله برنامه ریزی های تولید فیلم انجام می شه و کارگردان با عوامل قرارداد می بنده و مجوز می گیره و دکوپاژ می کنه. پس هر کاری که باید براش برنامه ریزی انجام بشه، توی مرحله پیش تولید انجام می شه.
تولید یعنی مرحله ای که توی اون فیلمبرداری انجام می شه. خیلی ساده ست؛ گفتیم پیش تولید یعنی قبل از فیلمبرداری. پس طبیعتا مرحله تولید می شه مرحله فیلمبرداری. توی این مرحله همه عوامل سر صحنه حاضر می شن و فیلمبرداری شروع می شه.
پس تولید مرحله بعد از فیلمبرداریه. خُب مگه فیلم ضبط نشده!؟ پس بعد از فیلمبرداری قراره چیکار کنیم!؟ خُب توی این مرحله تیکه های فیلمی که ضبط شده به همراه صداهایی که صدابردار اون ها رو ضبط کرده واسه تدوین آماده می شن. البته قرارداد برای همکاری با تدوینگر توی مرحله پیش تولید بسته می شه. البته آموزش جامع این 3 مرحله بر اساس متد دانشکده های بین المللی فیلم رو هم منتشر کردیم.
همکاری با تدوینگر با قوانین 3 گانه
ما توی فیلم بساز یه تیم ترجمه داریم که جدیدترین مطالبی که دانشگاه های بین المللی توی ویدیوکست یا وب کستها یا وبینارهاشون ارائه می کنن رو ترجمه می کنیم. یعنی داغ ترین آموزشهای درجه یک و ارزشمند رو برای شما توی کمترین زمان آماده می کنیم.
این آموزش هم نتیجه تحقیقات یه مدرسه فیلم سوئدی در مورد یه کلاس آنلاین تدوین و یه کلاس آنلاین کارگردانی فیلم هست. توی شهر گوتنبرگ (یوتبری) یه مدرسه فیلم معتبر وجود داره، توی اون مدرسه یه تحقیق انجام می گیره در مورد اخلاق حرفه ای تیم فیلمسازی.
اونها متدی رو که برای اخلاق حرفه ای ارائه کرده بودن رو به دانشجوهاشون گوشزد می کنن و در آخر از اونها می خوان که با همدیگه همکاری کنن. پس دانشجوهای کلاسهای کارگردانی اون مدرسه، فیلمهای کوتاهی می سازن. اونها فیلمها رو برای تدوین به دانشجوهای تدوین همون مدرسه می دن.
اما مسئولین آموزش اون مدرسه توی گوتنبرگ به نتایج عجیبی می رسن. از 8 گروه کارگردانی که برای همکاری با تدوینگر انتخاب شده بودن، فقط یک گروه کارش رو کامل کرد. یعنی چی شده بود که همکاری با تدوینگر اینقدر مسئله بغرنجی شده بود. اونها طبق این تحقیق به نتیجه رسیدن که گروه کارگردانی اگه فقط 3 تا چیز رو رعایت کنن، برای همکاری با تدوینگر هرگز دچار مشکل و مسئله نمی شن.
قانون اول:
مسئولین آموزش مدرسه گوتنبرگ فهمیدن که 2 گروه از 8 گروه، اصلا فیلمهاشون رو برای همکاری با تدوینگر ارائه نکردن! وقتی دلیلش رو پرسیدن، دانشجوهای کارگردانی عنوان کرده بودن که ما نمی خوایم فیلممون رو کسی دیگه تدوین کنه! اما زمانی که تدوین فیلم رو توسط خود گروه دیدن، فهمیدن که نتیجه کار فاجعه بود!
پس قانون اول رو اینطوری نوشتن که برای فیلمهای اولتون هرگز و هرگز و هرگز خودتون فیلم رو تدوین نکنین. دقیقا مثل این می مونه که ما همیشه با دوستان عزیز فیلم بساز که برای مشاوره با ما تماس می گیرن می گیم: حتی اگه بازیگر خوبی هستین، هرگز توی فیلم های اول خودتون بازی نکنین.
همیشه این رو بدونین که توی تدوین این قانون خیلی دقیق تر و حساس تر عمل می کنه. یعنی اگه شما تدوین فیلمهای اولتون رو خودتون بر عهده بگیرین از وجود یه مغز و یه فکر دیگه توی کارتون بی بهره می مونین!
شک نکنین که همکاری با تدوینگر می تونه ایده های خیلی عالی و نابی رو به فیلم شما اضافه کنه که خودتون ازش بی اطلاع بودین، چون خودتون توی فیلمتون هستین، اما تدوینگر از بیرون همه چیز رو در مورد فیلمتون می بینه.
قانون دوم:
وقتی که گروه های کارگردانی اون مدرسه مورد بررسی قرار گرفته بودن، مشکل مهمتری هم برای اونها به وجود اومده بود. خیلی از اونها دقیقا در لحظه فیلمبرداری راشها رو می دیدن. در صورتیکه اون راشها مورد پسندشون نبوده، همون لحظه راشها رو حذف می کردن.
اینکار دقیقا یه جوری خودکشی و نابود کردن بودجه و هزینه گروه فیلمسازیه! هرگز توی زمان فیلمبرداری راشها رو انتخاب یا حذف نکنین. در مورد پروژه های فیلم کوتاهی که می خواین بسازین یه کمی صبور باشین، چه برای ساخت و چه برای طراحی و تدوین!
مثلا اگه امروز رفتین و فیلمتون رو ضبط کردین، همین امشب نماهای ضبط شده (راش) رو انتخاب نکنین. چون به تازگی سرصحنه بودین و هنوز نماها و صحنه های فیلم توی ذهنتون زنده و داغه و نمی تونین واقع بینانه تصمیم بگیرین. پس بذارین چند روز بگذره و بعد در مورد انتخاب نماها تصمیم بگیرین. پس دیدین بعضی وقتها حتی کار به همکاری با تدوینگر هم نمی کشه!
قانون سوم:
دخالت نکنین! وقتی توی مدرسه فیلم گوتنبرگ دلیل بعضی از اختلافات رو از کارگردانها می پرسیدن، بعضی از کارگردانها با این شیوه برخورد می کنن و می گن که همه مشکلات در مورد کار ما نبوده! تدوینگرها هم مقصر بودن.
وقتی نظر تدوینگرها رو هم می پرسن بیشتر اونها جواب می دن که کارگردانها برای همکاری با تدوینگر به ما مراجعه نکردن، برای دخالت کردن اومدن!
خُب اگه شما کسی رو به عنوان تدوینگر استخدام کردین، دیگه نباید توی کارش دخالت کنین. همیشه سر جلسات تدوین همراه تدوینگر باشین، یعنی باهاش باشین تا کارتون رو انجام بده. اما توی کارش دخالت نکنین. البته این به این معنی نیست که هیچ ایده ای رو مطرح نکنین، بلکه به این معنیه که به بهانه همکاری با تدوینگر توی کارش دخالت مستقیم نکنین. مخصوصا در مورد تکنیک ها و لحظات برش!
اگه توجه کرده باشین همیشه همکاری های مختلف توی گروه های فیلمسازی ایران مشکلاتی رو به همراه داره. فقط اگه همین چند تا نکته رو رعایت کنین هرگز این مشکلات توی همکاری با تدوینگر و بقیه اعضا به وجود نمیاد.
دوره پیشنهادی فیلم بساز
تخفیف: 40%
قیمت اصلی 3,900,000 تومان بود.2,350,000 تومانقیمت فعلی 2,350,000 تومان است.
32 دیدگاه برای “همکاری با تدوینگر با 3 قانون خیلی مهم ”
سلام، خیلی ممنون از سایت خوبتون.می خواستم بپرسم افرادی که ما در پس تولید باهاشون همکاری قراره بکنیم مثل تدوینگر و صدا گذار باید در مرحله های قبلی باشند . مثلا سر فیلم برداری حضور دارند؟
سلام به شما
اینها مربوط به مبحث استایل فکری و کاری کارگردانه
مثلا استایل فکری و کاری یه کارگردان خیلی خاصه و اجازه نمی ده که حتی تدوینگر با دانش خودش کار کنه و همیشه تدوینگر رو زیر نظر می گیره و تدوینگر رو فقط برای انجام کار فنی تدوین می خواد
اما از اون طرف استایل کاری و فکری بعضی از کارگردانها اینجوریه که از وقتی که فیلمنامه رو انتخاب می کنن یه تدوینگر و یه فیلمبردار در نظر می گیرن (با هماهنگی و موافقیت تهیه کننده) و توی همه مراحل با فیلمبردار و تدوینگر مشورت می کنن و کار رو با کمک اونها جلو می برن
سلام مگه موقع ضبط، کارگردان اندازه نماها رو تعیین نمیکنه که با همون اندازه نماها فیلمبرداری بشن؟ پس چرا اینجا تو قوانین نوشتید که شب ها بعد از اتمام کار نماها رو تعیین نکنید؟
سلام به شما
واضحه که کارگردان اندازه نماها رو توی مرحله پیش تولید انتخاب می کنه
اینجا گفتیم نماها رو انتخاب نمی کنه، یعنی نماهایی که توی روز فیلمبرداری ضبط شده که بهشون می گیم راش
جواب 1 جلسه 8:فیلم قطعا به تدوین نیاز داره اما نه به اون صورت که بخواد خیلی وقت براش گذاشت و روش خیلی کار کرد چون فیلم پیچیده ای نیست و به رئال نزدیک تره و لازم نیست بعضی جلوه ها رو اضافه کرد…
جواب 2 جلسه 8: تقریبا 75 پلان چون میخوام ریتم زیاد باشه تو این فیلمنامه و 5 تا صحنه داره که مشخصه داخلی_هال جابر_روز… و اینکه یه سکانس داره چون فقط یه چیز رو دنبال میکنه اونم {به نظرم} حقیقته
البته دقت کنین که 5 صحنه نداریم این فقط برای انسجام فیلمنامه هستش و فیلمنامه نویس محترم هم می دونستن این رو
ما یه صحنه داریم خانه جابر
بقیه سرصحنه هایی که نوشته شده مثل آشپزخانه و هال و بقیه
تعداد پلان ها هم یه کم زیاد هستش، هر چند این به سلیقه و نگاه کارگردانی شما برمی گرده
اما همیشه در نظر داشته باشین که همیشه داخلی ها باید برشهای کمتری داشته باشن نسبت به خارجی ها
هرچند قانون نیست اما تجربه این رو می گه
آخه يه وقتايي كارگردان يه سري چيزا تو پلان ها براش مهمه كه تدوينگر ميگه نياز نيست.در اون صورت چي؟
سلام به شما
خُب این بستگی داره به شیوه نگاه شما به این قضیه
خیلی وقتها یه چیزهایی حیایی هست که توی تدوین لحاظ بشه، پس حتما توسط شما به تدوینگر گفته می شه
اما اینکه هر چیزی رو بهش بگین و تدوینگر عملا تا حد یه اپراتور پایین بیاد خیلی کار درستی نیست، چون تدوینگر با خودش یه فکر و یه منبع ایده جدید وارد فیلم می کنه و حتما کار شما رو ارتقا می ده
البته باید توی انتخاب تدوینگر دقت کنین و با دیدن رزومه و نمونه کارهای تدوینگر انتخاب رو انجام بدین
سوال1:بستگی به قدرتِ کارِ کارگردان داره،یک فیلمِ ضعیف رو هر چقدر ک یه تدوینگر تمام تلاششو بکنه،باز هم مشخص میشه ک کارگردانیش بد بوده و تا فیلمی از روی فیلمنامه ساخته نشه،نمیشه نظرِ قطعی داد
.
سوال2:یک سکانس داره کلاً و دوتا صحنه:صحنه ی هالِ خانه ی جابر و صحنه ی آشپزخانه؛تعدادِ پلانها هم خب بستگی به دیدگاه و سبکِ هرکارگردانی داره و تا دکوپاژ نزنه اصلاً مشخص نمیشه که چندتا پلان باید بگیره،اصلاً کارِ دکوپاژ همینه که مشخص میشه چندتا پلان داریم و براش تصمیم گیری میکنیم
البته توجه کنین که این فیلمنامه کلا یه صحنه هستش
اما این صحنه رو به جزئیات تقسیم کرده و مثلا توی خونه قسمتهای مختلفش رو صحنه بندی کرده
پس یه صحنه داریم اما اون رو به زیر صحنه تقسیم کردیم
این برای دقت توی فیلمنامه نویسی و دقت توی دکوپاژ انجام می دیم
جواب۱ جلسه۸: به نظر من نمیشه گفت، چون همه مراحل و عوامل فیلم مثل تکه های پازل هستن که هرکدوم نباشه تصویر نهایی ناقصه. هرچند بعضی از تکه ها میتونن بخش مهمتری از تصویر نهایی رو با خودشون داشته باشن ولی در مجموع همه با هم یه تصویر رو میسازن. تدوین تکه آخر این پازله و مثل همه تکه ها مهمه.
جواب2 جلسه8: اگربخوام با فیلم بلند مقایسه کنم و این فیلمنامه رو به موضوعات کوچیک تقسیم کنم می تونم بگم چهارتا موضوع میشه، موضوع ورود متین، گفتگوی متین و جابر، خروج متین و افشای نهایی که همون خروج ژاله هست. هر کدوم از این موضوع ها رو یه سکانس در نظر میگیرم که همه توی یه صحنه اتفاق میفتن با پلان های مختلف.
ولی اگه بخوام با تعاریف و قاعده سکانس و صحه بندی بسنجم باید بگم که یک سکانس و یک صحنه داریم همراه با زیرصحنه های مختلف. کل فیلم یک سکانسه با موضوع افشای خیانت جابر. صحنه هم خونه جابره. ولی زیرصحنه های زیادی داریم که هر کدوم هم چند پلان میشن.
البته من ترجیح میدم که پلان ها کوتاه نباشن تا ریتم فیلم تند نشه و حس سرد و کند بودن زندگی جابر رو نشون بدم.
کلا توی فیلم کوتاه تا حالا ندیدم بیشتر از یه سکانس باشه.
در جوابتون به سوال قبلی که پرسیدم(سوال شماره یک) متوجه جواب نشدم. اگه کمی بیشتر و کاربردی تر توضیح بدین ممنون میشم
خُب این اشتباهه که ورود متین یه موضوعه و گفتگو یه موضوع
همه مسائل یه موضوع واحد حساب می شه (ماجرای کشف حقیقتی که پنهان شده)
در مورد ریتم پیشنهادتون خیلی خوبه باید ریتم یه ذره کشدار باشه
توی فیلم کوتاه بیشتر یک یا دو سکانسه و خیلی کم 3 سکانسه که هر چقدر سکانس ها بیشتر باشن فیلم (مخصوصا فیلمهای ایرانی) ضعیف می شه از لحاظ روایت
کدوم سوال قبلی؟
جواب1 – مسلما نمیشه گفت تدوین تو این فیلم از بقیه عوامل مهمتره… اگه تعیین ریتم رو مهمترین وظیفه ی کارگردان بدونیم تو این فیلم حس میکنم حرکت تصویر با pan و whip pan مناسب تر از کات دادنای پشت سر همه. بخاطر همین فیلمبردار توی تعیین ریتم این فیلم نقش پررنگ تری داره تا تدوینگر .
جواب2 – یک سکانس و یک صحنه و یک لوکیشن داریم ولی پلان ها بستگی داره به تعداد دوربین و دفعاتی که میخوایم تصویر رو کات بدیم. همونطور که گفتین منظور پلان های سر ضبطه، که خب اگه فقط یه دوربین داشته باشیم شاید برای یه سری دیالوگ ها لازم باشه دو مرتبه هرکدومو ضبط کنیم و تعداد میره بالا.
دوتا سوال . میشه به صورت مجازی با تدوینگر همکاری کرد؟ یعنی یه تدوینگری که به هرحال ساکن یه شهر دیگه هست رو انتخاب کنیم و فایلا رو اینترنتی بفرستیم براش؟ آیا میشه اعتماد کرد که یه وقت فیلم ما رو ندزده؟ این رو گفتم چون شهر ما نسبتا کوچیکه و عوامل حرفه ای توش پیدا نمیشه.
و سوال دومم در مورد جلوه های ویژست. حالا شاید تو فیلم کوتاه کاربرد زیادی نداشته باشه ولی در کل مسئول جلوه های ویژه تو چه مرحله ای به کار اضافه میشه و چه رابطه ای با تدوینگر داره؟
اگه بخواین از راه دور با تدوینگر همکاری کنین واقعا باید ریسک کنین، نه به خاطر دزدیده شدن پلان ها، بلکه به خاطر اینکه نمی تونین تدوینگر رو ببینین و باهاش حرف بزنین
معمولا با تدوینگر بهتره مذاکره کنین و کاملا داستان و زاویه دیدتون رو برای داستان و فیلم بهش منتقل کنین، وگرنه دزدیده شدن اصلا مهم نیست، کسی پلانهای ما رو نمی دزده، البته بهتره که با تدوینگری کار کنین که یا قبلا باهاش کار کردین و یا دوستان و اطرافیانتون باهاش کار کردن و یا از طرف شخص یا ارگان معتبری معرفی شده بهتون
جلوه های ویژه (توی ایران) قسمتی از کار تدوینه! یعنی بعضی وقتها تدوینگر کار ویژوال افکت رو هم انجام می ده و بعضی وقتها دوست و آشنا داره و بهتون پیشنهاد می ده که بیا و کار جلوه های ویژه رو می دیم به فلانی با یه قیمت مناسب!
به هر حال مهمترین چیزی که باید بدونین اینه که تحت هیچ شرایطی کارتون رو بدون خودتون جایی نفرستین که بتونین حرف بزنین، مذاکره کنین برای همه چی، حتی اگه طرف آشناست برای کار جدید باید دوباره با هم حرف بزنین
یه سوال هم درمورد مسائل مالی برام پیش اومد. تو فیلم کوتاه که تهیه کننده خودمونیم دستمزدها رو کی باید پرداخت کنیم؟ بعد از تموم شدن کار یا …؟
معمولا زمانی که قرارداد می بندین باید نصف مبلغ رو طی چک یا به صورت انتقال با کارت (با رسید یا اسکرین شات چاپ شده) انجام بدین حتما کپی چک یا اسکرین شات رو روی قرارداد بزنین
البته خیلی ها می گن که ما اول دستمزد رو می گیریم مثل فیلم بلند نیست؛ توی فیلم بلند 90 درصد افراد یک سوم هستن؛ یک سوم قبل از شروع، یک سوم توی طول کار و یک سوم پایان
باید مذاکره کنین و تخفیف بگیرین و زمان پرداخت رو به جایی برسونین که فیلم تدوین شده باشه، البته اگه قرارداد بستین حتما طبق قرارداد مبالغ رو پرداخت کنین حتی اگه فیلم رو بعد از تدوین دوست نداشتین
جواب سوال اول جلسه هشتم: بنطرم اين جواب نسبي هست مثلا ، اگر اين فيلم نامه كار اول كسي باشه قطعا تدوينگر حرفه اي لازم خواهد بود ، خيلي وقتها اونچه در ذهن داريم خوب جلو نميره بدليل تجربه كم اما يك تدوينگر خوب ميتونه كار رو جمع كنه . حالا اگر اونقدر حرفه اي باشيم و روي كار تسلط كامل داشته باشيم تدوينگر كارش راحت و زمان كوتاه تري خواهد داشت . اما در جاي ديگر ، بك فيلم نامه سورئال كه نباز به جلوه هاي خاص كامپيوتري هم داشته باشه قطعا يك تدوينگر كاملا حرفه اي لازم هست .
جواب سوال دوم از جلسه هشتم: از نظر من ، اين فيلم نامه در يك سكانس اتفاق ميافتد ، توالي زمان و مكان و موضوع همه در يك صحنه است از ديد من لوكيشن محدود است و فضاي سالن و اشپزخانه اوپن را ميتونيم همزمان داشته باشيم . حالا اگر لوكيشن ما بزرگ باشه و فاصله سالن با اشپزخانه بيشتر قطعا ميشه دو تا صحنه، اگر هم بخواهيم نمايي از خيابان را از پنجره منزل جابر داشته باشيم در واقع pov جابر رو نمايش بديم كه در اين صورت صحنه داخلي – خارجي ميشود . اما پلان ها بستگي به نوع دكوپاژ و ريتم فيلم دارد . البته يه جاهايي بد نيست ريتم كند باشه براي تمركز بيشتر تماشاچي و يه جايي هم ريتم تند كه خسته نشه . اما اين ضرب اهنگ بايد با منطق و حساب و كتاب باشد .مثلا در “پلان اول : داخلي – هال خانه جابر – روز . در يك طرف هال خانه جابر اشپزخانه ديده ميشود و در سمتي در ورودي اتاق و در سمت ديگر روي ديوار ساعتي شماته دار و درب ورودي اتاق قفل است . روي ميز جلوي مبل يك زير سيگاري و يك پاكت سيگار ديده ميشود ” اين قسمت ميتونه در يك فضاي كوچيك با يك پلان و پن دوربين كار بشه ميشه با چهار تا كات نشون داد ، ميشه دو تا پلان كه توسط يك ديزالو بهم ربط پيدا ميكنن كار بشه . كاملا بستگي داره.
در مورد نسبی بودن، قطعا نسبیه واسه همین از شما سوال پرسیدیم که نظرات مختلف رو بشنویم
این نکته رو توجه کنین که هرچند هم یه خونه یا هرجای دیگه ای بزرگ باشه، تبدیل به دو صحنه نمی شه؛ مثلا فرض کنین یه خونه 20000 متر باشه و ما جاهای مختلف رو خونه رفت و آمد کنیم توی فیلم، صحنه همچنان خونه ست، اما از جز به کل می ریم.
مثال: می نویسیم داخلی – اتاق خواب | خانه فرامرز – روز
در ضمن داخلی و خارجی رو ما برای تیم تولید می نویسیم، فرض کنین که تیم تولید (بخش فنی مثل دستیارهای فیلم بردار و نورپرداز) می خوان صحنه ای رو بچینن، اونها خیلی وقت ها اصلا فیلمنامه رو نمی خونن و فقط اکتفا می کنن به خوندن سر صحنه (slugilne) پس ما سرصحنه رو برای تیم تولید می نویسیم اغلب، یعنی ما می نویسیم که داخلی (یعنی تجهیزات نور و دوربین رو داخل بچینین) و می نویسیم خارجی (یعنی تجهیزات نور رو خارج بچینین) مگه اینکه طول مدت زمان نماها کامل رو به سمت مخالف باشه
مثلا اگه بنویسیم داخلی و دوربین کل نما رو از داخل مغازه رو به بیرون (از شیشه) فیلمبرداری کنه توی توضیحات سرصحنه (slugline) این رو می نویسیم و توضیح می دیم، اما زمانی که از داخل فقط نگاهی به بیرون می ندازیم نما داخلی|خارجی نمی شه
البته فكر كنم متوجه توضيحات من نشدين ، نظر من در مورد اين فيلم نامه بود با دو لوكيشن مختلف ، اول يك لوكيشن محدود كه فضاي كمي داشت ، دوم در يك لوكيشن با فضاي بزرگ تر از اولي . فضاي بيست هزار متري كه به درد كار ما نميخوره !! در اين فيلم نامه يه صحنه سالن و اشپزخانه بيشتر نداريم ، منظور محدوده ي بين سالن و آشپزخانه بود كه در حالت اول خيلي محدود تره و در حالت دوم قطعا مانور بيشتري ميشه داد ، بطور يقين براي پر كردن فضاي بيشتر اكساسوار هم بيشتر ميشه ، و اينكه من فقط صحنه ي اول رو بتصوير كشيدم و در موردش صحبت كردم ، چرا نميشه يك پلان باشه ؟! وقتي دوربين حركت كنه مثلا از نقطه A شروع كنه و برسه به جعبه سيگار روي ميز ميشه يك پلان اول ما كه پلان معرفي هم هست. خوب همين صحنه اول رو ميشه دو الي سه تا پلان هم كرد . يعني صحنه اول بشه سه تا پلان . يعني كات بخوره . بسته به دكوپاژ داره .
متوجه شدم اما درست نیست
شما گفتین می شه دو تا صحنه و این جمله شماست “حالا اگر لوکیشن ما بزرگ باشه و فاصله سالن با اشپزخانه بیشتر قطعا میشه دو تا صحنه” شما در مورد پلان صحنه نکردین، می شه یه پلان باشه چرا نمی شه!
اما این کاملا اشتباهه که اگه صحنه بزرگتر بود می شه دو تا صحنه، صحنه یعنی چندتا پلان پشت سر هم که توی یه مکان اتفاق می افتن و به لحاظ موضوعی هم قسمتی از یک سکانس هستن، یعنی یه پلانهای یه صحنه حتما موضوع واحدی هم داره. اما تا زمانی که کاملا لوکیشن عوض نشه صحنه عوض نمی شه (20000 متر مثال بود برای همین مطلب)
راستش متوجه نشدم منظورتون رو ، ببينين يه جور ديگه توضيح ميدم ، از نظر من اين فيلم نامه با هر لوكيشني كلا يك سكانس هست . اما در مورد صحنه، از نظر من اگر لوكيشن كوچك باشه كلا دكوپاژ شكلش عوض ميشه، تاكيد ميكنم از نظر من ، و با توجه به برداشت و ديدي كه از فيلمنامه در ذهن دارم. در لوكيشن كوچك، من اشپزخانه و سالن رو يك صحنه حساب كردم چون حد فاصل اينها سه قدم هست از اين جهت كه قبلا در اين فضا كار كردم و مشكلات لنز و دوربين رو هم داشتيم و كلا اين اپارتمان رو در واقعيت ديدم، حالا در اين صحنه يعني آشپزخانه و سالن بسته به ريتم و دكوپاژ، تعداد نماها ، قطعا متفاوت هست .اما يك لوكيشن هم در نظر دارم كه فاصله اوپن آشپزخانه تا سالن زياده، طوري كه من وسط اين دو يك ميز پينك پونگ هم ديدم . خوب من آشپزخانه رو يك صحنه حساب كردم و سالن رو هم صحنه ديگه . بنظرم اومد دوربين رو ميشه كنار ميز پينگ پونگ م بزاريم باز موقع پن زدن نصف اشپزخونه معلوم نيست. خوب در صورت استفاده از اين لوكيشن قطعا چيدمان نماها رو ميشه عوض و تغيير داد و حتي بيشتر كرد چون مانور بيشتري داريم. حالا در هر صورت اگه بخواهيم POV جابر رو بگيريم ميتونه ، تاكيد ميكنم ميتونه خيابون يا كوچه هم يك صحنه باشه كه چند لحظه بهش ورود كنيم مگر اينكه اوور شولدر جابر باشيم و خيابون رو از پنجره ببينيم كه نخواهيم بيرون بريم.
حالا شايد يه جاش اشتباهي شده كه من نميفهمم.
ببینین این مسائل ربطی به نظر من یا شما نداره، فیلمنامه ای که وحدت موضوع توی یه سکانس بنا می شه (فقط یک مسئله و یک خروجی داره) “نمی تونه” دو تا سکانس داشته باشه
اگه به فرض این وسط متین مسئله ای جدا برای خودش داشت می تونستیم دو تا سکانسش کنیم
در مورد صحنه هم این نظر من یا شما نیست و قطعیه! وقتی کل پلان ها توی یه خونه فیلمبرداری می شه (چه پشت بوم خونه باشه چه سرویس و چه اتاق و…) همه اون خونه یه صحنه حساب می شه با هر تعداد پلان
پس در واقع منظور از صحنه ، همون لوكيشن هست . راستش اصطلاحات فارسي كه تو ايران بكار ميبرن ادم رو گيج ميكنه ، بنظرم يه مرور دوباره كنم چون نه انگليسي بلد شدم فارسي هم يادم رفت !!!!
آها منظور شما از صحنه لوکیشن هست!؟ چون توی سینما ما به محلی که توش فیلمبرداری می کنیم می گیم لوکیشن و مجموع پلان های پشت سر هم می شه صحنه
فکر کنم سو برداشت داشتیم کلا از گفته های متقابل 🙂
جواب 1جلسه۸ به نظرم تدوین تو این فیلم خیلی مهم نبوده و بیشتر نوع فیلمبرداری و بازی حسی بازیگرا مهمه
جواب۲جلسه۸ به نظرم این فیلم حدود چهل تا پلان و یک سکانس و یک صحنه هستش که البته خیلی به نوع فیلمبرداری مربوطه مثلا من ترجیح دادم که توی یه نما همه چیز مثل پرده کنده شده یا ساعت شماته دار دیده بشه اما شاید کسی بخواد تک تک نشون بده
دقیقا ما دنبال همین هستیم که شما بگردین و بهترین زمان روی توی ذهنتون برای نماها انتخاب کنین
هر چقدر تعداد نماهاتون بیشتر و زمان نماها کوتاه تر باشه ریتم فیلم بالانر می ره و برعکس
این نکته هم که گفتین خیلی مهمه که ما چقدر هویت سازی می کنیم
مثلا اگه بیایم جزئیات مهم لوکیشن رو به تنهایی ضبط کنیم و توی فیلم به درستی و دقت نشون بدیم، لوکیشن هویت ویژه ای پیدا می کنه و برای بیننده خیلی شناخته شده می شه
حالا من 2 تا سوال دارم
1-چجوری یه تدوینگر خوب پیدا کنم؟
2-من یه ترسی دارم که مربوط به تدوین هم میشه مثلا قبل از اینکه فیلمبرداری رو شروع کنم میترسم هی با خودم میگم نکنه همه چیزو فیلم بگیرم اما تو مرحله تدوین بهمم این تصویر خوب نیست یا تداوم رعایت نمیشه و….. البته این ترس برای چیز های دیگه هم هست مثلا می ترسم بازیگر خوب پیدا نکنم یا یه بازیگر وسط کار بگه نمیخوام بازی کنم.لطفا راهنماییم کنین که چه کاری کنم این ترسم بریزه؟
برای پیدا کردن تدوینگر 3 تا راه دارین که سومی از بقیه بهتره:
1) اگه دوست، آشنا، همکلاسی و هر کسی رو می شناسین که قبلا فیلم ساخته ازش بخواین خودش یا اطرافیان سینماییش تدوینگری رو به شما معرفی کنن
2) پول خیلی زیادی بدین و تدوینگر معروفی که قبلا کار کرده (توی فیلم کوتاه) و شما کارش رو دیدین رو استخدام کنین
3) به یکی از صفحه های اینستاگرامی یا کانال های تلگرامی عوامل بگین که براتون یه پُست بذارن و تدوینگری رو براتون پیدا کنن. این بهترین راهه، حتی می شه بدون پول و یا با پول خیلی خیلی کم یه تدوینگر خیلی خوب پیدا کرد. چرا!؟ چون اونجا پر از جوان های دانشجوی تدوین و یا علاقه مندان با تجربه هستن که می خوان رزومه بسازن و کافیه بدونن که فیلم شما کمی سر و شکل خوبی داره
در مورد ترس فقط و فقط و فقط یه راه وجود داره، این تنها راه و بهترین راهه که خراب کنین! ده تا فیلم تمرینی کم خرج بسازین و ببینین چقدر به لحاظ اعتماد به نفس پیشرفت می کنن
نگران نباشین همه چیز خوب پیش می ره و فیلم اول کسی هم اسکار نگرفته!
یا سوال دیگه توینگرو بعد فیلمبرداری انتخاب کنم یا قبلش
بهترین حالت اینه که تدوینگر توی روند کلی تولید فیلم حضور داشته باشه، بعضی وقتها تدوینگرها پیشنهادهای خیلی خوبی حتی برای دکوپاژ هم به کارگردان می دن و این اصلا به معنی ضعف کارگردان نیست
جواب 1 جلسه 8.نه این فیلمی نیست که تدوینگر از بیشتر عوامل نقش داشته باشه البته نقشش حیاتیه
ولی تو این فیلم نقش بازیگرها و خوب صحنه پردازی کردن بیشتره چون بیشتر با چیزهای غیر مستقیم طرفیم بنابراین صحنه پردازی مهم تره مثل نور ها و تاریک بودن خونه
جواب 2 جلسه 8.پلان ها قابل تغییرند و برای هرکسی فرق میکنند و گفتنش طولانی میشه و صحنه ها هم که معلومه و تو فیلمنامه نوشته شده مثل داخلی-حال خانه جابر-روز
و فکر میکنم سکانس ها 2 تا هستن یکی قبل از این که اون دختره خودشو نشون بده و بقیه وقتی که اون میاد
جوابتون خوبه، صحنه می تونه خیلی تاثیرگذارتر از چیزی باشه که ما بهش فکر می کنیم، چون معمولا طراحی صحنه تاثیر بصری بیشتری داره تا مثلا دکوپاژ و تدوین
البته می شه این فیلم رو توی یه صحنه و یه سکانس در نظر گرفت
گفتیم که وقتی لوکیشن و جا تغییر کنه صحنه تغییر می کنه، هال و آشپزخونه رو باید همون خونه در نظر بگیریم
سکانس هم زمانی عوض می شه که چند موضوع کوچیکتر یه موضوع بزرگتر رو بسازن وگرنه سکانس تغییر نمی کنه